Неодамна се одржа завршната фаза од овогодинешните денови на македонската фотографија. Нивното 53то издание. Човек, особено ако има помалку години од самата манифестација, веројатно се подзамислува колкав товар и конотации носи самиот настан. Не верувам дека во нашава земја има манифестации кои се повеќе од прстите на рацете со толку долга традиција.

Изложбата се отвори во галерија во Куманово, како нов обид за децентрализација на културните настани од страна на ФСМ. Во голема мерка, целата логистика беше на грб на ФК Козјак кои чесно и мачно си ја завршија работата. Покрај стандардната изложба ФСМ организираше и можност за дружење помеѓу фотографите, со база во манастирот св. Јоаким Осоговски. Во домот на култрата во Крива Паланка беше организирана можност секој клуб или член на клуб или самостоен автор, да може да ја покаже својата работа, во форма на дигитална проекција пред останатите присутни „колеги“ и да добие повратна информација за истото.

Морам да кажам дека тоа беше можеби најинтересното и најголемото освежување. Верувам дека таквата пракса ќе продолжи и дека следната година ќе имаме уште повеќе и поквалитетни презентации.

Во музејот во Крива Паланка, се отвори изложбата на ФСМ колекцијата која освои диплома на 28тото ФИАП биенале на проектирани фотографии. Секако, во опиплива, материјална, принт верзија.

На дружбата беа присутни повеќе од триесетина фотографи, од Битола, Скопје, Охрид, Куманово, како и гости од Србија и Бугарија. Се на се, ништо спектакуларно но и, за разлика од она што сме навикнати во последните изданија на ДМФ, еден позитивен исчекор.